میگو یک غذای مغذی و از خانواده سخت پوستان دریایی است . این آبزی در اکثر آب های شور و شیرین جهان یافت می شود. میگو ازجمله غذاهای دریایی محسوب می شود که در سرتاسر جهان از محبوبیت بالایی برخوردار است.
میگو هم مانند دیگر خوراکی های دریایی سرشار از مواد مغذی است و گزینه ای کم کالری برای کسانی است که به کاهش وزن خود فکر میکنند. این غذای حاوی طیف گسترده ای از ویتامین ها، مواد معدنی، پروتئین ها و اسیدهای چرب امگا ۳ است. فواید میگو بسیار زیاد است و از کمک به کاهش وزن و کاهش خطر بیماری قلبی تا کند کردن پیری زودرس متغیر است.
فواید میگو برای سلامتی بدن چیست؟
۱. دارای خواص ضد پیری و محافظ پوست و مو می باشد
قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش خورشید رادیکال های آزاد تولید می کند که می تواند پیری پوست را تسریع کند. مطالعات نشان می دهد که آستاگزانتین (Astaxanthin) یک آنتی اکسیدان قوی موجود در میگو است که آسیب سلولی ناشی از این رادیکال های آزاد را سرکوب می کند. علاوه بر این، آستاگزانتین همچنین مکانیسم دفاعی آنتی اکسیدانی بدن را تحریک می کند . میگو همچنین حاوی ترهالوز (Trehalose) است، نوعی قند که از پوست و مو در برابر آسیب اشعه ماوراء بنفش محافظت می کند . پروتئین موجود در میگو به نام تائورین (Taurine) ، نیز دارای خواص ضد پیری است.
۲. میگو به کاهش التهاب کمک می کند
عدم تعادل بین رادیکال های آزاد و آنتی اکسیدان ها در بدن موجب استرس اکسیداتیو میگردد. التهاب مزمن ناشی از استرس اکسیداتیو می تواند خطر تخریب عصبی، سرطان و آسیب پوست را افزایش دهد. همانطور که گفته شد آستاگزانتین استرس اکسیداتیو را کاهش می دهد و ممکن است به درمان اختلالات التهابی پوست مانند پسوریازیس و درماتیت آتوپیک کمک کند .
گلیکوزامینوگلیکان (Glycosaminoglycan) ، یک ترکیب فعال زیستی موجود در میگو، دارای خواص ضد التهابی است و به طور قابل توجهی به کاهش هجوم سلول های التهابی به موجود در میگو، دارای خواص ضد التهابی است و به طور قابل توجهی به کاهش هجوم سلول های التهابی به محل آسیب کمک می کند . آنها همچنین حاوی یک زنجیره کوتاهی از اسیدهای آمینه به نام فاکتور ضد لیپوپلی ساکارید میگو (SALF) هستند که به عنوان دارویی برای درمان بیماری های التهابی مجرای ادرار، واژن، دهانه رحم و لگن استفاده می شود.
۳. به سلامت دستگاه گوارش کمک میکند
آستاگزانتین موجود در میگو با فعالیت ضد میکروبی در برابر هلیکوباکتر پایلوری (Helicobacter pylori) ، نوعی باکتری که باعث عفونت معده می شود، به سلامت دستگاه گوارش کمک می کند .
۴. به بهبود عملکرد مغز کمک می کند
رگ های خونی متعددی از مغز عبور می کنند و به انتقال و مصرف اکسیژن برای کار مغز کمک می کنند. با این حال، رگ های خونی مغز حاوی آنتی اکسیدان های نسبتاً کمتری هستند و بیشتر در معرض آسیب اکسیداتیو هستند.
شواهد نشان می دهد که آستاگزانتین موجود در میگو، ثبات سلول ها و غشای میتوکندری را افزایش می دهد و می تواند در برابر تخریب عصبی ناشی از استرس اکسیداتیو، مانند بیماری پارکینسون، محافظت کند. علاوه بر این، یک مطالعه استفاده از آستاگزانتین را به عنوان یک درمان کمکی در برابر بیماری آلزایمر تأیید کرد.
۵. سلامت قلب را ارتقا می دهد
میگوها سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ هستند که می توانند به کاهش خطر بیماری قلبی کمک کنند. مصرف اسیدهای چرب امگا ۳ با کاهش مرگ و میر ناشی از CVD(بیماریهای قلبیعروقی) همراه است .آستاگزانتین موجود در میگو با خواص آنتی اکسیدانی خود، ممکن است در درمان بیماری های قلبی عروقی آترواسکلروتیک (ضخیم شدن شریان ها) مفید باشد.همچنین ممکن است به جلوگیری از تجمع پلاک در شریان ها کمک کند .
۶. میگو به کاهش وزن کمک میکند
میگوها کالری کمی دارند و کربوهیدرات ندارند. علاوه بر این، مصرف این آبزی سطح لپتین (leptin) را در بدن افزایش می دهد که به طور همزمان می تواند به جلوگیری از پرخوری کمک کند. لپتین هورمونی است که از سلول های چربی در بافت چربی آزاد می شود و ذخیره و استفاده از چربی و انرژی را در سراسر بدن تنظیم می کند و همچنین سیستم ایمنی را بهبود می بخشد. این هورمون به مغز، به ویژه به ناحیه ای به نام هیپوتالاموس، سیگنال می دهد و اشتها را کنترل می کند.
میگوها همچنین سرشار از ید هستند که می تواند به تنظیم وزن بدن از طریق تعامل با تیروئید کمک کند، غده ای که نقش اساسی در متابولیسم بدن و تنظیم وزن بدن دارد.
۷. محافظت از بینایی
AMD (دژنراسیون ماکولا وابسته به سن) یک بیماری چشمی است که میتواند دید مرکزی را تار کند و علت اصلی از دست دادن بینایی در بین افراد بالای ۶۰ سال است. هپارینوئید (Heparinoid ) موجود در میگو دارای خواص ضد التهابی و ضد انعقاد (رقیق کننده خون) است و ممکن است به درمان AMD و سایر بیماریهای عروقی مربوط به چشم، کمک کند.
عوارض احتمالی مصرف میگو چیست؟
۱.ممکن است باعث واکنش های آلرژیک شود
میگو از جمله غذاهایی است که میتواند موجب آلرژی شود. گفته می شود که تروپومیوزین، پروتئین ماهیچه ای میگو، در برخی از افراد واکنش های آلرژیک ایجاد می کند. .افرادی که به یک نوع ماهی آلرژی دارند ممکن است به سایر غذاهای دریایی نیز آلرژی داشته باشند .خارش در دهان و گلو و تورم لب ها شایع ترین علائم هستند.
۲. ممکن است آلوده به فلزات سنگین باشد
میگوها از کف محیط زندگی خود تغذیه میکنند و اگر محیط اطرافشان آلوده باشد، مستعد تجمع فلزات سنگین هستند. در نتیجه، نگرانی هایی در مورد سطوح جیوه و سایر فلزات سنگین مانند کادمیوم در میگو ایجاد شده است.
با این حال، بیشتر میگوهایی که می خوریم در مزارع پرورش می یابند که تغذیه و زیستگاه آنها دائماً تحت نظارت است. از این رو، احتمال آلودگی به جیوه در میگو کم است. با این وجود، مصرف آن را متعادل کنید تا در سمت ایمن باقی بمانید.
میگو به دلیل گوشت لذیذی که دارد یک غذای محبوب در میان غذاهای دریایی است. و به دلیل کالری کم و غنی بودن از اسیدهای چرب امگا ۳، پروتئین، ویتامین ها، مواد معدنی و ترکیبات زیست فعال مانند آستاگزانتین برای سلامتی شما مفید است. همچنین موجب تقویت و سلامت قلب و عروق و روده ها میشود. علاوه بر این، میگو میتواند به مبارزه با رادیکال های آزاد مضر و کاهش التهاب کمک کند. همچنین برای پوست و در پیشگیری از پیری زودرس مفید است. با این حال، مصرف بیش از حد آن توصیه نمی شود و در صورت مشاهده هر گونه عوارض جانبی بهتر است به پزشک مراجعه کنید.